Είναι πολύ δύσκολο να αποφασίσει κάποιος το θα κάνει με ένα παιδί που οι γονείς του δεν πληρώνουν. Και αυτό γιατί άλλος λαμβάνει την υπηρεσία που παρέχουμε και άλλος πληρώνει για αυτήν. Σίγουρα υπάρχουν περιπτώσεις που χρωστάνε τα περσινά δίδακτρα και στο δικό μου σχολείο όπως όλων μας. Αυτό που βλέπουμε σαν δάσκαλοι είναι το παιδί. Ωστόσο σαν επιχειρηματίες πρέπει να δούμε το άλλο μας παιδί που είναι το σχολείο μας.

του Σ. Μαρίνου

Αν θα μπορούσα να προτείνω κάποιες λύσεις μέσα από την εμπειρία μου αυτές είναι οι εξής:

1. Επιδιώκουμε να ελαχιστοποιήσουμε τις απώλειες.

Δεν φτιάχνουμε δεύτερο τμήμα για χάρη αυτού που δεν πληρώνει. Αν είναι το κρίσιμο άτομο ή άτομα καλύτερα να τους βάλουμε στην αναμονή εξηγώντας ότι δεν υπάρχει θέση στο τμήμα γι αυτούς.

2. Πότε μπορούμε να κάνουμε εξαίρεση;

Αν οπωσδήποτε θέλουμε να εξυπηρετήσουμε ένα παιδί είτε για συναισθηματικούς λόγους είτε γιατί ξέρουμε ότι η οικογένεια είναι αξιόπιστη τότε καλύπτουμε τις κενές θέσεις ενός τμήματος αφού τελειώσουν οι εγγραφές και ξεκινήσουν τα μαθήματα. Έτσι θα μπορέσουμε να φτάσουμε τον ιδανικό αριθμό μαθητών σε κάθε τμήμα και ειδικά αν είναι καλός μαθητής τότε σαν opinion leader θα μπορέσει να επηρεάσει θετικά και να μας διαφημίσει στο σχολείο του.

3. Η ιστορία κάθε οικογένειας

Κάθε οικογένεια έχει την ιστορία της μέσα στο σχολείο μας. Μπορώ να αξιολογήσω κάθε οικογένεια ξεχωριστά και να πράξω ανάλογα. Συνήθως η συνέπεια στις πληρωμές ακολουθεί τους ανθρώπους πάντα γιατί είναι μέρος της φιλοσοφίας ζωής τους.

4. Δάσκαλοι και έξω από την τάξη

Αν είμαστε όντως εκπαιδευτικοί και θέλουμε να διδάξουμε τα παιδιά την ζωή και όχι μόνο ξένες γλώσσες τότε θα πρέπει να τους δείξουμε τι συνέπειες έχει η ασυνέπεια στην κάλυψη των υποχρεώσεων εκ μέρους των γονέων τους. Το παιδί που μεγαλώνει σε μια ασυνεπή οικογένεια θα τείνει να είναι ασυνέπειες και αυτό.
Έτσι όταν έρθει η στιγμή να πάρουμε μια δύσκολη απόφαση, τουλάχιστον θα ξέρουμε ότι δείχνοντας τις συνέπειες των πράξεων των γονιών στο παιδί μπορούμε να το βγάλουμε στον πραγματικό κόσμο λίγο νωρίτερα.

5. Υπάρχει πραγματική ανάγκη;

Αν η οικογένεια του μαθητή είναι όντως φτωχή τότε δεν θα πάει αλλού ειδικά αν τους πούμε ότι του χρόνου αν έχουμε θέσεις θα τους ξαναδεχτούμε. Αν πάνε αλλού και αρχίσουν τα ίδια τότε απλά ξεφορτωθήκαμε ένα βάρος. Οι γονείς που στέλνουν τα παιδιά του κάθε χρόνο σε άλλο σχολείο μπορεί να τους κάνουν κακό αλλά αν το παιδί τραβάει, κουτσά στραβά Αγγλικά θα μάθει...

6. Πώς εισπράττουν τις οφειλές τους οι άλλοι;

Ας παραδειγματιστούμε από τις εταιρείες που ενημερώνουν για τα χρέη. Παίρνουν τηλέφωνο συνέχεια και ρωτάνε πότε θα πληρώσετε; Την επόμενη μέρα από τότε που είπαμε ξαναπαίρνουν τηλέφωνο και πιέζουν βασισμένοι στα λόγια μας. Έτσι είτε από ντροπή είτε από φιλότιμο οι περισσότεροι πληρώνουν.

7. Πιο σημαντικό και από τα χρήματα.

Είναι πολύ σημαντικό η όλη διαδικασία της απαίτησης των χρημάτων μας να μην μας ρίχνει ψυχολογικά, και να μας γεμίζει αρνητικές σκέψεις για το κύριο έργο μας. Γι αυτό θα πρέπει να οπλιστούμε με αποφασιστικότητα να λύνουμε τα θέματα των χρεωστών για να κρατάμε το ηθικό μας ψηλά γιατί πολλοί από εμάς έχουμε και οικογένειες που μας παρατηρούν και επηρεάζονται...