Κύριε Πρωθυπουργέ,
Κύριοι και κυρίες Αρχηγοί κομμάτων, Βουλευτές, Πρόεδροι,
Ονομάζομαι Τερζάκη Ευαγγελία και είμαι φιλόλογος με σπουδές από το δημοτικό μέχρι το μεταπτυχιακό στον Καναδά. Εργάζομαι στην ιδιωτική εκπαίδευση και τα τελευταία 6 χρόνια είμαι ιδιοκτήτρια Κέντρου Ξένων Γλωσσών(σε ενοικιαζόμενο χώρο).
Είμαι περήφανη Ελληνίδα της διασποράς(και συγκεκριμένα από την Κρήτη)και η ιστορία μου δεν διαφέρει πολύ από εκείνη των αξιότιμων συναδέλφων που σας έχουν ήδη αποστείλει επιστολές διαμαρτυρίας. Η διάφορα ίσως είναι ότι εγώ, πολύ συνειδητά, πριν από 17.5 χρόνια (τα οποία με ευλάβεια μετράω), αποφάσισα να επιστρέψω στην πατρίδα,την οποία οι γονείς μου μού έμαθαν να αγαπάω.
Από τότε, έχω απογοητευτεί αμέτρητες φορές απο διάφορες αδικίες του "συστήματος" και την νοοτροπία του "Ελληνάρα", αλλά η αγάπη μου για την Ελλάδα πάντα μου έδινε ελπίδες ότι κάτι καλύτερο θα ξημέρωνε... Δημιούργησα οικογένεια εδώ, έχω διδάξει, έχω δεθεί με τον τόπο μου,πάντα νομοταγής σε όλες μου τις δραστηριότητες ως πολίτης και ως εκπαιδευτικός (πράγμα που δεν ισχύει για τους παράνομους "ιδιαιτεράδες" που τρώνε το ψωμί των παιδιών μου και του κράτους).Και το "ευχαριστώ" είναι αυτή η καινούργια νομοθεσία που θα αφανίσει τον κλάδο μας. Τώρα σβήνει η ελπίδα και το μέλλον των παιδιών μου και των μαθητών μου. Η νοσταλγία γυρνάει πίσω στον Καναδά...
Λοιπόν...ο Έλληνας του εξωτερικού (που όπως λέει το κλισέ αγαπάει την πατρίδα του περισσότερο) έχει μια περίεργη νοοτροπία (ίσως καναδική)-όταν τον σπρώξει κάποιος άλλος, θα ζητήσει ο ίδιος συγγνώμη από ευγένεια, και ας μην φταίει..ήμουν και εγώ της ίδιας νοοτροπίας. Τώρα όμως, δεν σπρώχνουν μόνο εμένα, σπρώχνουν συναδέλφους, παιδιά, όλους όσους αγάπησαν αυτό τον τόπο, προς ένα άγνωστο και τρομακτικό μέλλον . Τώρα πια δεν ζητάω συγγνώμη γιατί είμαι μάνα και δασκάλα...Ζητάω βοήθεια και έναν λόγο να μείνω.
Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας.
