Στο στόχαστρο ακόμη μιας άγριας δημοσιονομικής επίθεσης βρίσκεται η Παιδεία. Δύο χρόνια μετά τις συγχωνεύσεις περίπου 2.000 δημόσιων σχολείων, το υπουργείο Παιδείας σχεδιάζει νέο γύρο καταργήσεων σχολικών μονάδων.

Τα βασικά επιχειρήματα εκπαιδευτικών και τοπικών κοινωνιών, που αντιδρούσαν στις μαζικές συγχωνεύσεις, ήταν ότι με τις συμπτύξεις σχολείων θα δυσκολευτούν πολλοί μαθητές, ιδίως της περιφέρειας, να έχουν πρόσβαση σ' αυτά, ενώ ταυτόχρονα θα μεγαλώσει κατά πολύ ο αριθμός των μαθητών ανά τάξη, γυρνώντας μας αρκετά χρόνια πίσω.

Η εικόνα γίνεται ακόμη πιο μελανή από την κατάσταση των εκπαιδευτικών, οι οποίοι καλούνται να εργαστούν υπό αντίξοες συνθήκες (τι απέγιναν άραγε οι διακηρύξεις για τα περίφημα ψηφιακά σχολεία, κ. Διαμαντοπούλου) και με μισθούς πείνας. Το νέο μισθολόγιο που καθιέρωθηκε ελέω Μνημονίου περιέκοψε μεγάλο μέρος των αποδοχών τους (40% κατά μέσο όρο), κάνοντας δυσβάσταχτες τις συνθήκες διαβίωσης δασκάλων και καθηγητών (ιδίως των πρωτοδιόριστων).

Δεν πέρασε καιρός από την αναταραχή που προκάλεσε σε ΑΕΙ και ΤΕΙ το σχέδιο «Αθηνά». Ακόμη κι αν δεχτεί κανείς ότι η πρωτοβουλία αυτή ήταν αναγκαία για τον εξορθολογισμό μιας απαράδεκτης πελατειακής πρακτικής που είχε γεμίσει τη χώρα με σχολές και παραρτήματα, ο τρόπος που τελικά έγινε ήταν εξίσου ανορθολογικός και πελατειακός.

Μπορεί ο νέος γύρος συγχωνεύσεων στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση να μην είναι εκτεταμένος, ωστόσο αποδεικνύει την πρόθεση της κυβέρνησης να περικόψει ακόμη περισσότερες δαπάνες από τη δημόσια Παιδεία. Ολα αυτά, σε συνδυασμό με την ψήφιση διάταξης στο πολυνομοσχέδιο που αυξάνει κατά δύο τις εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας των καθηγητών, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι για την τρόικα και την τρικομματική κυβέρνηση η Παιδεία δεν αντιμετωπίζεται ως δημόσιο αγαθό, αναγκαίο για την αναδιοργάνωση της χώρας, αλλά απλώς ως ένα «δημοσιονομικό πρόβλημα». Γιατί, εκτός των άλλων, με τον τρόπο αυτό εκτιμούν ότι «θα ξεφορτωθούν» και περίπου 12.000 αναπληρωτές καθηγητές που προσλήφθηκαν φέτος για την κάλυψη των διδακτικών κενών.

«Εσχατο μέτρο» χαρακτήριζε μέχρι πρόσφατα η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας τις παραπάνω επιλογές. Κι όμως, τα χειρότερα μέτρα ήρθαν και, απ' ό,τι φαίνεται, καταδικάζουν με κυνικό τρόπο την Παιδεία στην «εσχάτη των ποινών».

enet.gr