Η εκπαίδευση πάντα ακολουθούσε τον ρυθμό ανάπτυξης της κοινωνίας αλλά και την εξέλιξη των γνώσεων και των παιδαγωγικών θεωριών που συντελούνταν, με αποτέλεσμα μέσα σε δύο δεκαετίες να έχει αλλάξει αρκετά από την παραδοσιακή μορφή εκπαίδευσης που πολλοί από εμάς γνώρισαν ειδικά τα πρώτα χρόνια.

Πολλοί υποστηρίζουν πως η παραδοσιακή διδασκαλία υπερτερεί αφού τότε οι μαθητές ήταν πιο συγκεντρωμένοι και πειθαρχημένοοι σε αυτό που διδάσκονταν.

Οι περισσότεροι όμως πιστεύουν πως η εκπαίδευση δεν είναι αποκομμένη από την κοινωνία και όυτε από τα τεχνολογικά προϊόντα και επιτεύγματά της επομένως και οι μαθητές θα πρέπει να επωφελούνται χρησιμοποιώντας στο έπακρον τα προϊόντα αυτά. Άλλωστε όπως αναφέρει και ο Jonathan Reynold στο άρθρο του που αναλύει τα υπερ και τα κατά της άτυπης και τυπικής μάθησης η απόκτηση νέων ιδεών και η παγίωση των υφιστάμενων γνώσεων και των δεξιοτήτων αποτελεί το κλειδί για μια αποτελεσματική διαδικασία μάθησης.

Όπως, λοιπόν, αναφέρθηκε και παραπάνω με την αυξανόμενη εξάρτηση από την τεχνολογία, οι πτυχές συνεργασίας στην εκπαίδευση έχουν αποκτήσει δυναμική. Η επίσημη εκπαίδευση σε μια παραδοσιακή αίθουσα διδασκαλίας, όπου ολόκληρη η διαδικασία κατάρτισης ελέγχεται από τον εκπαιδευτή έχει πλέον σταδιακά μεταμορφωθεί σε μία πιο ανοιχτή και συνεργατική διαδικασία.

Ωστόσο, συνεχίζει να υπάρχει προβληματισμός ως προς το ποια διαδικασία της εκπαίδευσης είναι πιο αποτελεσματική για να επιτευχθεί το καλύτερο αποτέλεσμα. Διαβάστε τον συλλογιμό του Jonathan Reynold για το ποια μορφή εκπαίδευσης θεωρεί αποδοτικότερη ως εκπαιδευτής στην εξ' αποστάσεως εκπαίδευση και ο ίδιος.

Σχετικοί Σύνδεσμοι:
mathisi20.gr